Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

dī-volgō or dī-vulgō

  • 1 dī-volgō or dī-vulgō

        dī-volgō or dī-vulgō āvī, ātus, āre,    to spread among the people, make common, publish, betray, divulge: librum: consilium Domiti, Cs.: res gestas quo modo actae forent, S.: de te iam esse perfectum. — To make common, degrade: tempus ad omnium libidines divolgatum.

    Latin-English dictionary > dī-volgō or dī-vulgō

  • 2 volgō or vulgō

        volgō or vulgō adv.    [volgus], among the multitude, in the throng, before the crowd, in the world, generally, universally, everywhere, commonly, openly, publicly: ut homines volgo impune occiderentur: ut volgo milites ab signis discederent, Cs.: volgo nascetur amomum, everywhere, V.: vituli volgo moriuntur in herbis, V.: volgo loquebantur, Antonium mansurum esse Casilini, generally: volgo quod dici solet, usually, T.: victum volgo quaerere, i. e. by prostitution, T.

    Latin-English dictionary > volgō or vulgō

  • 3 volgō or vulgō

        volgō or vulgō āvī, ātus, āre    [volgus], to spread among the multitude, make general, make common, put forth: contagium in alios, Cu.: rem, i. e. to let all share in, L.: volgari cum privatis, i. e. to lower himself to the level of, L.—To spread abroad, publish, divulge, circulate, report: non quod ego volgari facinus per omnes velim, L.: verbis dolorem, V.: alia volgata miracula erant, L.—To make common, mingle, confound, prostitute: ut volgentur concubitūs plebis patrumque, L.: volgato corpore, L.

    Latin-English dictionary > volgō or vulgō

  • 4 ē-volgō (-vulgō）

       ē-volgō (-vulgō） āvī, ātus, āre,    to make commonly known, divulge: civile ius, L.: sic evulgari iussit, laurum additum (esse), etc., Ta.: evolgatus pudor, i. e. public exposure, Ta.

    Latin-English dictionary > ē-volgō (-vulgō）

  • 5 vulgus

    vulgus ( volg-), i, n. ( masc., Att., Sisenn., and Varr. ap. Non. p. 230, 27 sq.; Verg. A. 2, 99; Phaedr. 4, 14; Liv. 6, 34, 5; 24, 32, 1; Lucr. 2, 920 et saep.) [Sanscr. várga, a group], the great mass, the multitude, the people, public (class.; cf.: plebs, turba).
    I.
    In [p. 2016] gen.:

    non est consilium in vulgo, non ratio, etc.,

    Cic. Planc. 4, 9; Sall. J. 66, 2; Verg. A. 2, 39:

    quod in vulgus gratum esse sentimus,

    with the people, with the public, generally, Cic. Att. 2, 22, 3:

    in vulgus notus,

    id. ib. 9, 5, 2; Liv. 22, 3, 14; Tac. H. 1, 71; 2, 26 fin.;

    2, 93 al.: apio gratia in vulgo est,

    Plin. 20, 11, 44, § 112.—
    II.
    In partic.
    A.
    A mass, crowd, throng, multitude of persons or animals:

    vulgus servorum,

    Ter. And. 3, 4, 4:

    mulierum,

    id. Hec. 4, 2, 24:

    patronorum,

    Cic. Brut. 97, 332:

    insipientium,

    id. Tusc. 2, 26, 63:

    densum (umbrarum),

    Hor. C. 2, 13, 32:

    inane (animarum),

    Ov. F. 2, 554:

    femineum,

    Luc. 7, 39:

    incautum (ovium),

    Verg. G. 3, 469:

    aequoreum,

    of sea-monsters, Sen. Hippol. 957.—
    B.
    With an accessory idea of contempt, the crowd, the vulgar, mob, rabble, populace:

    sapientis judicium a judicio vulgi discrepat,

    Cic. Brut. 53, 198:

    ceteri omnes strenui, boni, nobiles atque ignobiles, vulgus fuimus sine gratiā, sine auctoritate,

    Sall. C. 20, 7:

    gratiam ad vulgum quaesierat,

    Liv. 6, 34, 5:

    quid oportet Nos facere, a vulgo longe lateque remotos?

    Hor. S. 1, 6, 18:

    odi profanum vulgus et arceo,

    id. C. 3, 1, 1:

    malignum Spernere vulgus,

    id. ib. 2, 16, 40:

    infidum,

    id. ib. 1, 35, 25:

    mobile,

    Stat. S. 2, 2, 123: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen: atque id in vulgus;

    quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus?

    among the common people, among the populace, Cic. Div. 2, 41, 86:

    spargere voces In volgum ambiguas,

    Verg. A. 2, 99:

    alio pane procerum, alio volgi,

    Plin. 19, 4, 19, § 53:

    vulgus proceresque gemunt,

    Ov. M. 8, 526.—
    C.
    Militari gratiora vulgo, the common soldiery, Curt. 3, 6, 19:

    vulgo militum acceptior,

    id. 7, 2, 33.— Hence, vulgō ( volg-), abl. adv., prop. among the multitude; hence, in gen., before every body, before all the world, generally, universally, everywhere, all over, commonly, openly, publicly (syn.:

    palam, publice, aperte): num locum ad spectandum dare? aut ad prandium invitare? Minime, sed vulgo, passim. Quid est vulgo? Universos,

    Cic. Mur. 35, 73:

    ejusmodi tempus erat, ut homines vulgo impune occiderentur,

    id. Rosc. Am. 29, 80:

    vulgo totis castris testamenta obsignabantur,

    Caes. B. G. 1, 39:

    accidit, ut vulgo milites ab signis discederent,

    id. ib. 5, 33:

    vulgo nascetur amomum,

    everywhere, Verg. E. 4, 25:

    vituli volgo moriuntur in herbis,

    id. G. 3, 494:

    vulgo loquebantur, Antonium mansurum esse Casilini,

    generally, Cic. Att. 16, 10, 1:

    aliquid vulgo ostendere ac proferre,

    before all the world, openly, id. Verr. 2, 4, 28, § 64; cf.:

    quas (litteras) vulgo ad te mitto,

    id. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21:

    verum illud verbum est, vulgo quod dici solet, Omnes, etc.,

    usually, Ter. And. 2, 5, 15; cf.:

    ut vulgo uti solemus,

    Quint. 9, 2, 8:

    hoc quod vulgo sententias vocamus,

    id. 12, 10, 48:

    victum vulgo quaerere,

    i. e. by prostitution, Ter. Heaut. 3, 1, 38; so,

    vulgo concepti,

    Dig. 1, 5, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > vulgus

  • 6 provulgo

    pro-vulgo ( - volgo), āvi, ātum, 1, v. a., to make publicly known, to publish, divulge (post-Aug.):

    conjurationibus provulgatis,

    Suet. Ner. 36:

    operam,

    Sid. Ep. 9, 11:

    eas litteras,

    App. Mag. 84, p. 327, 20:

    facti miraculum,

    Sulp. Sev. Chron. 2, 5, 4; Tert. adv. Marc. 4, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > provulgo

См. также в других словарях:

  • volgo — / volgo/ (ant. e poet. vulgo) s.m. [dal lat. vulgus (o volgus )] (pl. ghi ), spreg. 1. (soc.) [in una società organizzata, la classe popolare numericamente predominante ma culturalmente arretrata ed economicamente più povera: pregiudizi,… …   Enciclopedia Italiana

  • vulgo — v. volgo.   vulgo avv. lat. (propr. popolarmente ), non com. [nel modo più conosciuto dai più: ho una forte rinite, v. raffreddore ; si chiama Mario Casadei, v. il Morino ] ▶◀ comunemente, volgarmente …   Enciclopedia Italiana

  • vulgo — 1vùl·go s.m. LE var. → volgo. 2vùl·go avv., lat. CO comunemente, volgarmente: Laurus nobilis vulgo alloro | anche scherz., Giuseppe Bianchi vulgo Pino {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. vŭlgō propr. popolarmente …   Dizionario italiano

  • volgo — vól·go s.m. 1. LE popolo, classe popolare, spec. in quanto contrapposta all aristocrazia, alla borghesia, ecc.: da voi, duci gloriosi e magni, | pietate il vulgo apprenda (Tasso), un volgo disperso che nome non ha (Manzoni) Sinonimi: folla, plebe …   Dizionario italiano

  • CAMEUS — vulgo dicitur lapis lacteus, nigrô et candidô compositus, cuius nempe superficies candida est, radix vero nigra, marmoribus potius, quam gemmis, annumerandus. Ingentes namque exciduntur crustae, quibus lactea superficies, quae ectypis imaginibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»